Το νευρικό σύστημα απαρτίζεται από κύτταρα τα οποία δεν διαθέτουν την τυπική σφαιρική μορφή των κυττάρων, διαθέτουν όμως μια προέκταση εν είδει άξονα, με ειδικές τελικές απολήξεις, χρήσιμες για την μετάδοση των ηλεκτρικών μηνυμάτων (νευράξονες).
Το νευρικό ερέθισμα στην πράξη είναι ηλεκτρικό ρεύμα. Ως εκ τούτου, το ηλεκτρικό ρεύμα άγεται στην διαδρομή του νευράξονα, όπου μέσω των τελικών του απολήξεων – τελικών κομβίων –μεταφέρεται στο επόμενο νευρικό κύτταρο. Πιο συγκεκριμένα, τα τελικά κομβία του νευράξονα, έρχονται σε ειδική επαφή, η οποία ονομάζεται σύναψη, με τους δενδρίτες του επόμενου νευρικού κυττάρου.
Παράλληλα με το φαινόμενο της αγωγής του ηλεκτρικού ρεύματος, κατά μήκος των αξόνων των νεύρων, τα ηλεκτρικά ερεθίσματα μεταξύ των νευρικών κυττάρων άγονται λόγω της παρουσίας χημικών ουσιών επί των συνάψεων, οι οποίες παρεμβάλλονται μεταξύ δυο διαδοχικών νευρικών κυττάρων. Με αυτόν τον τρόπο, για την μετάδοση της πληροφορίας στην επόμενη νευρική ίνα, είναι αναγκαία η χημική μετάδοση μέσω ουσιών νευροδιαβιβαστών, οι οποίες βρίσκονται μεταξύ των συνάψεων των κυττάρων του νευρικού ιστού. Οι χημικοί νευροδιαβιβαστές παράγονται από την νευραξονική απόληξη (τελικό κομβίο) του νευράξονα, εκκρίνονται στον διασυναπτικό χώρο (ή συναπτικό χάσμα) και αμέσως ενώνονται με ουσίες-υποδοχείς της μετασυναπτικής μεμβράνης -του επόμενου νευρικού κυττάρου- με σκοπό την διέγερση του επόμενου νευρικού κυττάρου.
 |
 |
|
|
Σε μικροσκοπικό επίπεδο, στις νευρικές συνάψεις ξεχωρίζουν οι προσυναπτικές κυτταρικές μεμβράνες, ο χώρος μεταξύ των δυο απέναντι κυτταρικών μεμβρανών ο οποίος ονομάζεται συναπτικό χάσμα και η μετασυναπτική μεμβράνη του επόμενου νευρικού κυττάρου.
