Ανατομικές παθήσεις του θυρεοειδή αδένα
Ως ανατομικές παθήσεις του θυρεοειδή χαρακτηρίζονται οι εξεργασίες που κατακτούν όγκο, άρα οι όγκοι, ευρισκόμενες εντός του θυρεοειδικού ιστού και μετονομαζόμενες συνηθέστατα κατ΄ευφημισμό «όζοι». Ως εκ τούτου, υπογραμμίζεται ότι ο όρος «όζος» εννοεί -ως συνώνυμο- τον όρο «όγκο».
Ο όρος βρογχοκήλη είναι παλαιός και αδόκιμος, επιπλέον δε μη μεταφράσιμος. Παρ΄όλα αυτά σήμερα επικρατεί στην ιατρική ορολογία για να δηλώσει την διόγκωση επί της πρόσθιας επιφάνειας του τραχήλου και στην αντιστοιχούσα κοίτη του θυρεοειδούς αδένα.
Η διαπίστωση της ύπαρξη ενός ή περισσοτέρων όγκων (όζων) στον θυρεοειδή προέρχεται πάντα από το υπερηχογράφημα η την ψηλάφηση του τραχήλου. Με το υπερηχογράφημα του θυρεοειδή είναι δυνατή η απεικόνιση-φωτογράφηση του αδένα, οπότε και των συμπεριλαμβανομένων όγκων του.
Ο όζος του θυρεοειδή αφορά μια περιγεγραμμένη διόγκωση που μπορεί εκ του μεγέθους της να ψηλαφάται ή και όχι. Έχει ποσοστό εμφάνισης έως 8% στο γενικό πληθυσμό με αναλογία γυναίκες/άνδρες: 5/1. Σε υπερηχογραφικούς ελέγχους έχει βρεθεί πολύ μεγάλη συχνότητα εμφάνισης όζων η οποία φθάνει το ποσοστό των 50% σε άτομα ηλικίας άνω των 50 ετών. Σε νεκροτομικό υλικό η συχνότητα ανεύρεσης όζων φθάνει το 57%.
Οι περισσότεροι από τους όζους είναι καλοήθεις, πλην όμως θα πρέπει να δίδεται 
προσοχή από τον ασθενή και τον ενδοκρινολόγο, για τον αποκλεισμό του καρκίνου του θυρεοειδούς, λαμβανομένου υπ΄ όψιν ότι η κακοήθεια του θυρεοειδούς αναπτύσσεται επί του όζου. Αυτό προϋποθέτει την διερεύνηση της φύσης των όζων του θυρεοειδούς, με την υποβολή του ασθενούς σε έλεγχο των απεικονιστικών στοιχείων του όζου με τον υπέρηχο, άλλες συμπληρωματικές εξετάσεις, όπως την διενέργεια σπινθηρογραφήματος του θυρεοειδούς, προσδιορισμό ειδικών αιματολογικών δεικτών, καθώς και την παρακέντηση του όγκου με λεπτή βελόνη για την κυτταρολογική μελέτη του επιχρίσματος (βιοψία).
Υπενθυμίζεται, - και όπως έχει προαναφερθεί -ότι η ύπαρξη όζων επί του θυρεοειδικού παρεγχύματος, δύναται να συνυπάρχει με άλλες λειτουργικές νόσους του αδένα, οπότε να διαπιστώνονται παθολογικές τιμές των θυρεοειδικών ορμονών, όπως και συνηθέστερα, οι όζοι μπορεί και αφορούν καλοήθεις όγκους.
Από την στιγμή που έχει διαπιστωθεί από τον υπερηχογραφικό έλεγχο η ύπαρξη όζου (όγκου) στον θυρεοειδή και εάν εκτιμηθεί ως αναγκαίο από τον θεράποντα ιατρό, -εφαρμόζοντας ο τελευταίος τις παγκόσμιες διαγνωστικές κατευθυντήριες οδηγίες – ο ασθενής υποβάλλεται σε σπινθηρογραφικό έλεγχο του θυρεοειδούς. Ο λόγος διενέργειας αυτής της αναγκαίας συμπληρωματικής εξέτασης είναι η συμπλήρωση στοιχείων -από μέρους του θεράποντα ιατρού- που θα συνεισφέρουν στην γνώση του ιατρού για την φύση του όζου (όγκου). Στην περίπτωση διαπίστωσης «ψυχρού» όζου από την σπινθηρογραφική μελέτη, η πιθανότητα για ύπαρξη κακοήθειας ανέρχεται στο 19%. Αντίθετα οι «θερμοί» όζοι δεν είναι σχεδόν ποτέ κακοήθεις.
 |
 |
 |
Επιβαρυντικοί παράγοντες για την ύπαρξη κακοήθους όζου θυρεοειδούς
1. Προηγηθείσα ακτινοβολία του λαιμού.
|