Η νεφρική αρτηρία είναι το μοναδικό αγγείο, υπεύθυνο για την παροχή αίματος στο όργανο του νεφρού. Εκφύεται από το μεγάλο αγγείο της κοιλιακής αορτής και εισχωρεί στο νεφρό στο ύψος της πυέλου ενώ παράλληλα με την νεφρική αρτηρία εξέρχεται η νεφρική φλέβα. Αμέσως μετά την είσοδό της στο νεφρό, η νεφρική αρτηρία διαιρείται σε μικρότερους κλάδους με μικρότερη διάμετρο, ώστε να σχηματισθεί το δίκτυο των αρτηριδίων τα οποία εισέρχονται στην κάψουλα του Bowman (Βωμάνειο έλυτρο) το μικρότερου λειτουργικού τμήματος του νεφρού, τον ονομαζόμενο νεφρώνα. Το εισερχόμενο αρτηρίδιο στο βωμάνειο έλυτρο, αποκαλείται προσαγωγό αρτηρίδιο (ως προς το έλυτρο), ενώ το εξερχόμενο αγγείο αποκαλείται απαγωγό αρτηρίδιο. Eντός του βωμάνειου έλυτρου, το προσαγωγό αρτηρίδιο χωρίζεται σε μια πλειάδα τριχοειδών, μικρότερης διαμέτρου, δια των οποίων θα πραγματοποιηθεί η κάθαρση του αίματος (ή σπειραματική διήθηση). Η λειτουργία των δυο αυτών αγγείων είναι μεγάλη, αφού στην σωστή λειτουργία τους, επαφίεται η κάθαρση του αίματος και ο σχηματισμός των προ-ούρων. Για την σωστή λειτουργία των δυο αγγείων του νεφρώνα, απαιτείται η συντήρηση της αρτηριακής πίεσης εντός αυτών των αγγείων. Η αρτηριακή πίεση πρέπει να κυμαίνεται εντός συγκεκριμένων και αυστηρών ορίων, ώστε να εγκαθίσταται μια σταθερή και συνεχής σπειραματική διήθηση (αυτή υπολογίζεται επ΄ακριβώς με το μέγεθος GFR (glomerular filtration rate).

Στην περίπτωση στένωσης της νεφρικής αρτηρίας (ή και αμφοτέρων), λόγω εναπόθεσης αθηρωματικής πλάκας εντός αυτής ή της υπερπλασίας του ενδοθηλίου της (εσωτερικού τοιχώματος του αγγείου), αλυσιδωτά προκύπτουν εξελίξεις οι οποίες οδηγούν στην αύξηση της αρτηριακής πίεσης σε όλο το σώμα.